نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 مدیر گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه ایلام و مدیر مسئول مجله علمی پژوهشی آموزه های تربیتی در قرآن و حدیث
2 گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه ایلام
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Authenticity Evaluation of the Report on the Prophet’s (ṣ) Pardon of ʿAbd Allāh b. Saʿd
In Sunnī hadith sources and some Shīʿī collections, it is reported that on the day of the Conquest of Mecca, the Prophet (ṣ) pardoned ʿAbd Allāh b. Saʿd, who had apostatized, and allowed him to pledge allegiance. This occurred despite the fact that the Prophet had previously issued the order for his execution, and he was spared only through the intercession of ʿUthmān b. ʿAffān, his foster brother. After ʿAbd Allāh b. Saʿd departed, the Prophet is said to have reproached his companions for not killing him before accepting his pledge. Accepting this narration in such a form entails significant epistemic and even socio-political implications, such as suggesting compromise on the Prophet’s part in enforcing legal punishments, denying the noble tradition of granting asylum, and legitimizing deception or treacherous killing. For this reason, the narration requires careful scrutiny to prevent its uncritical or naïve utilization. Adopting a descriptive-analytical approach and relying on library sources, this article examines both the chain of transmission and the content of the report, demonstrating that it lacks reliability from the standpoint of isnād and contradicts both the Qurʾān and authentic narrations. Therefore, the report is most likely spurious.
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
تحقیق صحة روایة عفو النبی ص عن عبدالله بن سعد بن ابی سرح
چکیده [العربیة]ورد فی بعض المصادر الحدیثیة السنیّة، وکذلک فی بعض المصادر الشیعیة، أنّ النبیّ ﷺ فی یوم فتح مکة عفا عن عبد الله بن سعد ـ الذی کان قد ارتدّ وصدر بحقه حکم القتل ـ وذلک بشفاعة عثمان بن عفّان الذی کان أخاه من الرضاعة، فأجاز له المبایعة. غیر أنّه بعد انصرافه عاتب أصحابه قائلاً: لماذا لم تقتلوه حین لم أکن قد قبلت بیعته بعد؟
إنّ قبول هذه الروایة بصیغتها المتداولة یفضی إلى لوازم معرفیة، وربما سیاسیة واجتماعیة، خطیرة؛ من قبیل نسبة المصانعة والمداراة إلى النبیّ فی تنفیذ الحدود، أو إنکار سُنّة إکرام المستجیر، أو إجازة الغدر وقتل المستأمن على نحو غیر شریف، وغیر ذلک من التبعات. لذلک تقتضی الضرورة إخضاع هذه الروایة للنقد والتمحیص کی لا تُستَغلّ بوعی أو عن بساطة فی غیر موضعها.
وفی هذا المقال، وبالاعتماد على المنهج الوصفی–التحلیلی والرجوع إلى المصادر المکتبیة، جرى فحص سند هذه الروایة ومضمونها، لیتبیّن أنّها غیر معتبرة من الناحیة الإسنادیة، کما أنّ متنها مخالف للکتاب والسنّة. وعلیه یُرجَّح بدرجة عالیة أنّ الحدیث موضوع ومصنوع.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)